

Zmiany, które cieszą!
Terapeutyczny turnus psychologiczno-ruchowy
Już w STYCZNIU 2024 startujemy z nowym, wspaniałym projektem, jakim jest terapeutyczny turnus psychologiczno-ruchowy "Harmonia Relacji".
Projekt ten współtworzony jest z Reholandia Danuta Małgorzata Kwiatkowska-Kmiołek Centrum Diagnozy i Terapii & Gabinet Terapeutyczno-Psychologiczny Marcin Rybak
Dla kogo?
Dla młodych ludzi w wieku 13-16 lat z:
- trudnościami w relacjach z rodzicami oraz rówieśnikami,
- nieśmiałością,
- obniżonym poczuciem własnej wartości,
- zachowaniami lękowymi
i tych, którzy potrzebują zrozumieć siebie i to co ich otacza w sferze emocji.
Emocje mają nas zbliżać, nie oddalać, dlatego w trakcie naszego turnusu nauczymy:
lepiej rozpoznawać i rozumieć emocje swoje oraz drugiej osoby;
- jak reagować w adekwatny sposób na trudne przeżycia;
- sposobów na ochronę swojej przestrzeni i granic;
- jak uwalniać w bezpieczny sposób trudne emocje;
- jaki rozluźniać napięcie w ciele poprzez ćwiczenia ruchowe i oddechowe;
- jak wzmocnić poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego i poczucie wartości;
- jak radzić sobie z bolesną i niesłuszną krytyką.
Harmonia Relacji to holistyczna praca emocji i ciała, która poprawi funkcjonowanie układu nerwowego i wpłynie na regulację całego organizmu.
Na turnus składa się 10 spotkań x 90 min. - 8 spotkań z młodzieżą w grupie 10 osobowej oraz 2 spotkania z rodzicami, które będą odbywać się cotygodniowo w czwartki o godzinie 18:30.
CENA TURNUSU - 1 500 zł
(Możliwość płatności w trzech ratach)
Więcej informacji dostępnych pod nr + 48 508 669 461 oraz na stronach www.reholandia.pl & www.twojterapeuta.eu
Już w STYCZNIU 2024 startujemy z nowym, wspaniałym projektem, jakim jest terapeutyczny turnus psychologiczno-ruchowy "Harmonia Relacji".
Projekt ten współtworzony jest z Reholandia Danuta Małgorzata Kwiatkowska-Kmiołek Centrum Diagnozy i Terapii & Gabinet Terapeutyczno-Psychologiczny Marcin Rybak
Dla kogo?
Dla młodych ludzi w wieku 13-16 lat z:
- trudnościami w relacjach z rodzicami oraz rówieśnikami,
- nieśmiałością,
- obniżonym poczuciem własnej wartości,
- zachowaniami lękowymi
i tych, którzy potrzebują zrozumieć siebie i to co ich otacza w sferze emocji.
Emocje mają nas zbliżać, nie oddalać, dlatego w trakcie naszego turnusu nauczymy:
lepiej rozpoznawać i rozumieć emocje swoje oraz drugiej osoby;
- jak reagować w adekwatny sposób na trudne przeżycia;
- sposobów na ochronę swojej przestrzeni i granic;
- jak uwalniać w bezpieczny sposób trudne emocje;
- jaki rozluźniać napięcie w ciele poprzez ćwiczenia ruchowe i oddechowe;
- jak wzmocnić poczucie bezpieczeństwa emocjonalnego i poczucie wartości;
- jak radzić sobie z bolesną i niesłuszną krytyką.
Harmonia Relacji to holistyczna praca emocji i ciała, która poprawi funkcjonowanie układu nerwowego i wpłynie na regulację całego organizmu.
Na turnus składa się 10 spotkań x 90 min. - 8 spotkań z młodzieżą w grupie 10 osobowej oraz 2 spotkania z rodzicami, które będą odbywać się cotygodniowo w czwartki o godzinie 18:30.
CENA TURNUSU - 1 500 zł
(Możliwość płatności w trzech ratach)
Więcej informacji dostępnych pod nr + 48 508 669 461 oraz na stronach www.reholandia.pl & www.twojterapeuta.eu
Przestrzeń
Harmonia Relacji
Rozwój osobisty

- Nelson Mandela -
Podstawowe typy osobowości - rozpoznaj swój własny
Dążenie do szczęścia jest naturalnym procesem w życiu czlowieka, dróg do jego osiągnięcia jest wiele. Główną z nich jest jak najlepsze poznanie siebie. Bo jak znasz siebie to znasz swoje słabe i mocne strony. Łatwiej jest Tobie pokonywać trudności, rozwijać swoje umiejętności i zainteresowania, wzmacniać mocne strony.
Każdy człowiek jest zestawem cech, to jakie właśnie Ty masz tworzy Ciebie unikatem w społeczeństwie. Nie ma drugiej takiej samej osoby jak Ty. Ale jak lepiej poznać siebie? Na początek dobrze jest zacząć od poszukiwania określenia swojej własnej osobowości.
Na podstawie założeń Hipokratesa jest ich kilka, są to:
1. Sangwinik (Osoba komunikatywna z pozytywnym nastawieniem do świata. Można powiedzieć, że jest to osoba beztroska i czasem zapominalska. Ludzie uwielbiają spędzać czas w ich towarzystwie - lubią dużo się uśmiechać).
2. Choleryk (Charakter tej osoby jest gwałtowny, uwielbia dążyć do celu poprzez rywalizację z innymi. Temperament i wybuchowość emocji to są nieodłączne elementy życia u tych osób. Nie cierpią krytyki i porażki. Być upartym jak osioł - muszą postawić na swoim i być nieustępliwymi).
3. Melancholik (Nie lubi okazywać swoich emocji dla świata. Empatia, wrażliwość, analizowanie własnych myśli to są cechy towarzyszące na codzień. Jest duszą artystyczną z wysoką wrażliwością na piękno).
4. Flegmatyk (Stabilność emocjonalna i wewnętrzna równowaga jest stanem towarzyszącym tej osobie na codzień. Lubi się wtapiać w tłum, niechętnie jest w centrum zainteresowania. Jest osobą cierpliwą i uważną. W życiu wszystko musi być dokładnie poukładane).
Wraz z rozwojem psychologii, bazując na założeniach Hipokratesa zostały sformułowane inne klasyfikacje w których te osobowości się przenikają. Ale i tak trzeba mieć na uwadze, że osoba z daną osobowością dominującą np. choleryka nie stanie się całkowicie flegmatykiem. Może udawać, ale w końcu się zmęczy tym. Warto znać siebie, dzięki temu można zmierzyć się ze swoimi słabościami i wzmacniać swoje słabe strony.

- Abaren -
Dlaczego ważne jest kochać i troszczyć się o samą/samego siebie?
Pokochanie siebie jest traktowanie siebie z świadomością, że jest się ważną osobą w tym świecie. Akceptacja, troska i zauważanie swoich potrzeb jest zaangażowaniem w proces do dążenia bycia osobą szczęśliwą. I nie jest to narcyzm, nie jest to nic samolubnego - zasługujesz w pełni na miłość! Bez obaw i bez lęku zatroszcz się o siebie jak najlepiej potrafisz, bo dobra relacja ze sobą oznacza dobre relacje z innymi osobami dookoła (rodziną, przyjaciółmi, znajomymi).
Pokochanie siebie nie przychodzi na pstryknięcie palcem, wymaga to czasu i pracy. Więc jak to zrobić, aby pokochać siebie i odnaleźć tą wewnętrzną siłę, tą WEWNĘTRZNĄ MOC?
Miłość do siebie ma wiele twarzy, na przykład może być to:
- mówienie innym o swoich sukcesach (i o wszystkim co dobrego Ciebie spotkało w ciągu ostatniej chwili),
- akceptowanie usłyszanych komplementów od innych (a nie ich zaprzeczanie),
- przebaczenie sobie za swoje błędy życiowe - nie musimy być perfekcyjni, nie taka jest ludzka natura (jeśli jest możliwość ich naprawy, to dobry moment aby to zrobić),
- rozwijanie własnych zainteresowań,
- dbanie o swoją psychikę i organizm (dobra w tym celu jest aktywność fizyczna - siłownia, fitness, bieganie, rower, pływanie..... co kto lubi, dużo tego ;-))
A Ty kochasz siebie?
Jeśli nie, to pora zacząć.
Życzę Ci wiele sukcesów, bo na nie zasługujesz!


Czym jest lęk? O lęku bez strachu.
Każdy człowiek ma swój własny sposób na zdefiniowanie lęku. Jedni mogą opisać go, że jest to uczucie nerwowego roztrzęsienia. Jeszcze inni nazwą go stresem. Lęk ma wiele twarzy.
A jak oddziałuje lęk na życie człowieka?
- utrudnia lub uniemożliwia podejmowanie właściwych decyzji.
- ogranicza aktywność w życiu zawodowym i społecznym.
- ogranicza samorealizację w dążeniu do rozwoju,
- przeszkadza w nawiązywaniu nowych relacji z innymi ludźmi,
- przeszkadza w tworzeniu satysfakcjonujących związków.
Zapamiętaj!
Nie możesz wierzyć we wszystko co myślisz!
W każdym rodzaju lęku, w tym lęku społecznym (najczęściej występującym wśród populacji) występuje sporo zniekształceń postrzegania świata. Często one sprawiają, że funkcjonowanie w życiu codziennym jest trudne. A nawet bardzo, bardzo trudne. To nie oznacza, że taka osoba ma się położyć w łóżku pod kocem i tam spędzić całe swoje życie. Czy na tym polega życie? Nie. Człowiek jest istotą stadną. Jesteśmy tak uwarunkowani przez naszych przodków genetyczne. Samotność nam szkodzi - i to bardziej od palenia papierosów. Jeśli masz wokół siebie osobę z lękiem społecznym, dobrze żebyś wiedział/a jakie może mieć przekonania.
Są to m.in.:
- inni wokół myślą negatywnie o mnie,
- po co mam się odzywać, jeszcze pomyśli ktoś że mówię bzdury,
- nikt mnie nie polubi, więc po co mam angażować się w kontakty z innymi,
- nie nadaje się do ludzi.....
Tych przekonań jest mnóstwo. Najmocniej osoba je doświadcza kiedy jest wśród innych ludzi. Uwaga jest mocno skupiona na sobie samym, na tym jak się wygląda w oczach innych. Każdy gest, spojrzenie i mimika twarzy może być interpretowana - osoba z lękiem próbuje to wszystko odgadnąć co druga osoba o niej myśli teraz w tej chwili.
Ponieważ nikt nie chce doświadczać cierpienia, normalną reakcją organizmu na postrzeganie jakiegokolwiek zagrożenia jest unikanie sytuacji, które ten lęk powodują. Dlatego człowiek nie ma okazji nauczyć się, że jest inaczej niż myśli. Że może przeżyć ten lęk, że te emocje go nie zabiją. A wręcz przeciwnie, może się okazać przyjemne.
Istnieje błędne koło lęku, w skrócie wygląda to tak: Myślę więc unikam, ale i tak mam fizycznie negatywne emocje w sobie bo boję się, że mnie to spotka więc myślę więcej aby tego uniknąć (a jak myślę to negatywne emocje są we mnie, i tak w kółko).
Bo kiedy nasz mózg dostrzega zagrożenie, wtedy aktywuje się w organizmie mechanizm "walcz albo uciekaj". Dochodzi do nieprzyjemnych objawów: adrenalina przyspiesza organizm, a krew z całego ciała jest przekierowywany do największych mięśni (aby mieć siłę na ucieczkę). Ale można przerwać te błędne koło lęku. Do tego potrzeba zmienić sposób myślenia i zmienić swoje zachowania. Na początek najlepsza jest psychoedukacja, jak lęk wpływa na ciało człowieka. W tym celu najlepsza jest terapia. Farmakoterapia w połączeniu z terapią przynosi bardzo dobre rezultaty (w niektórych przypadkach, farmakoterapia jest wręcz niezbędna). Terapia służy poznaniu siebie od wewnątrz, zrozumieniu swoich prawdziwych potrzeb, a nie potrzeb przez mgłę leków. Terapia ma też za zadanie aby nie było nawrotu lęku, kiedy odstawia się stopniowo, a z czasem całkowicie przepisane leki.
Istnieją trzy główne fakty na temat lęku:Fakt nr 1
Lęk każdego roku dotyka prawie 19% populacji, jest jednym z najczęstszych problemów w funkcjonowaniu człowieka.Fakt nr 2
Unikanie tego czego człowiek się boi, pogarsza lęk (występuje wcześniej wspomniane błędne koło).Fakt nr 3
Prawie każdy się o coś martwi od czasu do czasu - to normalny stan.
W lęku jest jak z morskimi falami. Nie możesz ich powstrzymać, ale możesz nauczyć się po nich surfować. Jeśli czujesz, że sam/a nie dasz rady nie wahaj się pójść do specjalisty który pomoże Ci to zrobić.To co czujesz jest ważne, każdy z nas się czasami boi. Jeśli Twój lęk ogranicza Twoje życie to czas najwyższy aby stawić mu czoła, aby się z nim oswoić.
A jak oddziałuje lęk na życie człowieka?
- utrudnia lub uniemożliwia podejmowanie właściwych decyzji.
- ogranicza aktywność w życiu zawodowym i społecznym.
- ogranicza samorealizację w dążeniu do rozwoju,
- przeszkadza w nawiązywaniu nowych relacji z innymi ludźmi,
- przeszkadza w tworzeniu satysfakcjonujących związków.
Zapamiętaj!
Nie możesz wierzyć we wszystko co myślisz!
W każdym rodzaju lęku, w tym lęku społecznym (najczęściej występującym wśród populacji) występuje sporo zniekształceń postrzegania świata. Często one sprawiają, że funkcjonowanie w życiu codziennym jest trudne. A nawet bardzo, bardzo trudne. To nie oznacza, że taka osoba ma się położyć w łóżku pod kocem i tam spędzić całe swoje życie. Czy na tym polega życie? Nie. Człowiek jest istotą stadną. Jesteśmy tak uwarunkowani przez naszych przodków genetyczne. Samotność nam szkodzi - i to bardziej od palenia papierosów. Jeśli masz wokół siebie osobę z lękiem społecznym, dobrze żebyś wiedział/a jakie może mieć przekonania.
Są to m.in.:
- inni wokół myślą negatywnie o mnie,
- po co mam się odzywać, jeszcze pomyśli ktoś że mówię bzdury,
- nikt mnie nie polubi, więc po co mam angażować się w kontakty z innymi,
- nie nadaje się do ludzi.....
Tych przekonań jest mnóstwo. Najmocniej osoba je doświadcza kiedy jest wśród innych ludzi. Uwaga jest mocno skupiona na sobie samym, na tym jak się wygląda w oczach innych. Każdy gest, spojrzenie i mimika twarzy może być interpretowana - osoba z lękiem próbuje to wszystko odgadnąć co druga osoba o niej myśli teraz w tej chwili.
Ponieważ nikt nie chce doświadczać cierpienia, normalną reakcją organizmu na postrzeganie jakiegokolwiek zagrożenia jest unikanie sytuacji, które ten lęk powodują. Dlatego człowiek nie ma okazji nauczyć się, że jest inaczej niż myśli. Że może przeżyć ten lęk, że te emocje go nie zabiją. A wręcz przeciwnie, może się okazać przyjemne.
Istnieje błędne koło lęku, w skrócie wygląda to tak: Myślę więc unikam, ale i tak mam fizycznie negatywne emocje w sobie bo boję się, że mnie to spotka więc myślę więcej aby tego uniknąć (a jak myślę to negatywne emocje są we mnie, i tak w kółko).
Bo kiedy nasz mózg dostrzega zagrożenie, wtedy aktywuje się w organizmie mechanizm "walcz albo uciekaj". Dochodzi do nieprzyjemnych objawów: adrenalina przyspiesza organizm, a krew z całego ciała jest przekierowywany do największych mięśni (aby mieć siłę na ucieczkę). Ale można przerwać te błędne koło lęku. Do tego potrzeba zmienić sposób myślenia i zmienić swoje zachowania. Na początek najlepsza jest psychoedukacja, jak lęk wpływa na ciało człowieka. W tym celu najlepsza jest terapia. Farmakoterapia w połączeniu z terapią przynosi bardzo dobre rezultaty (w niektórych przypadkach, farmakoterapia jest wręcz niezbędna). Terapia służy poznaniu siebie od wewnątrz, zrozumieniu swoich prawdziwych potrzeb, a nie potrzeb przez mgłę leków. Terapia ma też za zadanie aby nie było nawrotu lęku, kiedy odstawia się stopniowo, a z czasem całkowicie przepisane leki.
Istnieją trzy główne fakty na temat lęku:Fakt nr 1
Lęk każdego roku dotyka prawie 19% populacji, jest jednym z najczęstszych problemów w funkcjonowaniu człowieka.Fakt nr 2
Unikanie tego czego człowiek się boi, pogarsza lęk (występuje wcześniej wspomniane błędne koło).Fakt nr 3
Prawie każdy się o coś martwi od czasu do czasu - to normalny stan.
W lęku jest jak z morskimi falami. Nie możesz ich powstrzymać, ale możesz nauczyć się po nich surfować. Jeśli czujesz, że sam/a nie dasz rady nie wahaj się pójść do specjalisty który pomoże Ci to zrobić.To co czujesz jest ważne, każdy z nas się czasami boi. Jeśli Twój lęk ogranicza Twoje życie to czas najwyższy aby stawić mu czoła, aby się z nim oswoić.
Dlaczego popularny slogan ,,weź się w garść" nie pomaga?

Czym jest depresja?
Nie można lekceważyć nawet najmniejszych jej objawów. Jest jedną z najczęściej występujących chorób w populacji, według prognoz Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), do 2030 roku będzie pierwszą najczęściej występującą na świecie. W społeczeństwie i jego świadomości jest często niezrozumiała, często bagatelizowana.
Leczenie depresji ma na celu aby osoba chora mogła powrócić w jak najszybciej możliwym czasie do wysokiego funkcjonowania w społeczeństwie. Osoba cierpiąca na depresję często słyszy od znajomych ,,idź na spacer", ,,idź do kina", ,,kup sobie coś na poprawę humoru" i...... ,,WEŹ SIĘ W GARŚĆ". Ale niestety, to jest o wiele bardziej złożony problem na wielu płaszczyznach, który wymaga podejścia wielostronnego od specjalistów. Najskuteczniejszą obecnie formą jest farmakoterapia i terapia.
Stosowanie leków, które przepisał lekarz są bardzo pomocne, a w cięższych przypadkach wręcz niezbędne. Depresja nie jest jedynie obniżonym nastrojem i zmniejszoną aktywnością fizyczną. Symptomów depresji jest bardzo wiele, obejmują one różne obszary w funkcjonowaniu człowieka w jego codziennym życiu.
Zmiany jakie zachodzą w depresji, dotyczą m.in.:
- Zmiany zachowania (np. izolacja od społeczeństwa, brak motywacji do działania).
- Zmiany w sferze emocjonalnej (np. poczucie winy, smutek, drażliwość lub apatia).
- Zmiany fizjologiczne (np. brak lub wzrost apetytu, zmęczenie, kłopoty z koncentracją, nagła zmiana masy ciała).
Jeśli masz w swoim otoczeniu osobę z depresją, unikaj oceniania. Unikaj krytyki za zachowanie, za brak chęci do życia. Powiedzenie w tej sytuacji drugiej osobie: „wyjdź z domu”, „idź do ludzi”, ,,ludzie mają gorsze problemy", „zajmij się czymś pożytecznym”, ,,WEŹ SIĘ W GARŚĆ". Te wszystkie zdania sugerują, że osoba jest pozbawiona własnych zainteresowań, jest osobą leniwą - a tak nie jest. Należy pamiętać, że depresja nie jest jedynie smutkiem i poczuciem beznadziejności i pozbawienia zainteresowań.
Terapia w depresji polega na poprawie relacji z innymi ludźmi, ma na celu ich wzmacniania i budowania, czerpania pozytywnych wzmocnień. Połączenie farmakoterapii z oddziaływaniami terapeutycznymi, jest uznawane jako najskuteczniejszy sposób leczenia depresji. Ma to miejsce dzięki temu, że gdy są odstawiane leki po okresie poprawy, terapia może zapobiec nawrotom depresji dzięki nauki poprzez skuteczne sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach i adekwatnego myślenia do rzeczywistości.
Jak w takim razie mówić do osoby z depresją?
- Nie jestem w stanie dokładnie zrozumieć tego co przeżywasz, ale będę z Tobą bez względu na wszystko!
- Wierzę w Ciebie!
- Możesz na mnie liczyć o każdej porze dnia i nocy!
- Pójdziemy razem na spacer?
- Pójdziemy razem do kina?
- Zróbmy coś razem!
- Jesteś dla mnie ważną osobą!
- Każdy człowiek ma prawo do słabości...
Czy te wszystkie zdania, nie wyglądają zupełnie inaczej, lepiej od popularnego szorstkiego sloganu ,,WEŹ SIĘ W GARŚĆ"?
Jeśli masz w swoim otoczeniu osobę, która cierpi na depresję pamiętaj, już sama Twoja obecność przy niej jest bardzo ważna. Dzięki temu, druga osoba nie jest sama, ma przy sobie kogoś na kogo może liczyć, ma poczucie wsparcia.
Leczenie depresji ma na celu aby osoba chora mogła powrócić w jak najszybciej możliwym czasie do wysokiego funkcjonowania w społeczeństwie. Osoba cierpiąca na depresję często słyszy od znajomych ,,idź na spacer", ,,idź do kina", ,,kup sobie coś na poprawę humoru" i...... ,,WEŹ SIĘ W GARŚĆ". Ale niestety, to jest o wiele bardziej złożony problem na wielu płaszczyznach, który wymaga podejścia wielostronnego od specjalistów. Najskuteczniejszą obecnie formą jest farmakoterapia i terapia.
Stosowanie leków, które przepisał lekarz są bardzo pomocne, a w cięższych przypadkach wręcz niezbędne. Depresja nie jest jedynie obniżonym nastrojem i zmniejszoną aktywnością fizyczną. Symptomów depresji jest bardzo wiele, obejmują one różne obszary w funkcjonowaniu człowieka w jego codziennym życiu.
Zmiany jakie zachodzą w depresji, dotyczą m.in.:
- Zmiany zachowania (np. izolacja od społeczeństwa, brak motywacji do działania).
- Zmiany w sferze emocjonalnej (np. poczucie winy, smutek, drażliwość lub apatia).
- Zmiany fizjologiczne (np. brak lub wzrost apetytu, zmęczenie, kłopoty z koncentracją, nagła zmiana masy ciała).
Jeśli masz w swoim otoczeniu osobę z depresją, unikaj oceniania. Unikaj krytyki za zachowanie, za brak chęci do życia. Powiedzenie w tej sytuacji drugiej osobie: „wyjdź z domu”, „idź do ludzi”, ,,ludzie mają gorsze problemy", „zajmij się czymś pożytecznym”, ,,WEŹ SIĘ W GARŚĆ". Te wszystkie zdania sugerują, że osoba jest pozbawiona własnych zainteresowań, jest osobą leniwą - a tak nie jest. Należy pamiętać, że depresja nie jest jedynie smutkiem i poczuciem beznadziejności i pozbawienia zainteresowań.
Terapia w depresji polega na poprawie relacji z innymi ludźmi, ma na celu ich wzmacniania i budowania, czerpania pozytywnych wzmocnień. Połączenie farmakoterapii z oddziaływaniami terapeutycznymi, jest uznawane jako najskuteczniejszy sposób leczenia depresji. Ma to miejsce dzięki temu, że gdy są odstawiane leki po okresie poprawy, terapia może zapobiec nawrotom depresji dzięki nauki poprzez skuteczne sposoby radzenia sobie w trudnych sytuacjach i adekwatnego myślenia do rzeczywistości.
Jak w takim razie mówić do osoby z depresją?
- Nie jestem w stanie dokładnie zrozumieć tego co przeżywasz, ale będę z Tobą bez względu na wszystko!
- Wierzę w Ciebie!
- Możesz na mnie liczyć o każdej porze dnia i nocy!
- Pójdziemy razem na spacer?
- Pójdziemy razem do kina?
- Zróbmy coś razem!
- Jesteś dla mnie ważną osobą!
- Każdy człowiek ma prawo do słabości...
Czy te wszystkie zdania, nie wyglądają zupełnie inaczej, lepiej od popularnego szorstkiego sloganu ,,WEŹ SIĘ W GARŚĆ"?
Jeśli masz w swoim otoczeniu osobę, która cierpi na depresję pamiętaj, już sama Twoja obecność przy niej jest bardzo ważna. Dzięki temu, druga osoba nie jest sama, ma przy sobie kogoś na kogo może liczyć, ma poczucie wsparcia.